Dormo

Kad je riječ protiv riječi, a ne radi se o premlaćivanju (fizičkom zlostavljanju koje ima svoju manifestaciju u vidu evidentiranih ozljeda), što drugo sucu preostaje doli da procijeni tko govori istinu?

Koliko je onda izgledno da bi sudac u takvoj situaciji i pod takvim okolnostima bio sklon prednost dati navodima muškarca, a s obzirom na dosadašnju praksu suda?

Znači li to da prave potrebe za dokazima (u nedostatku istih) zapravo i nema te da konačan ishod postupka ionako ovisi o subjektivnoj procjeni suca?

Koja je vjerojatnost da žena zakonski odgovara za zlostavljanje svog muža?